یاوری: در ذوب‌آهن می‌ماندم جایگاه این تیم رفیع بود

  به گزارش خبرگزاری فارس، محمود یاوری پس از برد تیمش مقابل ذوب‌آهن در نشست خبری گفت: من مربی‌ای نیستم که با یک غوره سردیم شود و با یک مویز گرمی. من برای برد فجر خوشحالم اما برای باخت ذوب‌آهن ناراحت شدم. من می‌دانستم که ذوب‌آهن چطور بازی می‌کند و سعی کردیم ضد فوتبال بازی نکنیم و روی ضد حملات نتیجه بگیریم و خوشبختانه از حوادث بازی هم به نفع خودمان استفاده کردیم البته برای ذوب‌‌آهن کسانی هستند که ناراحت باشند اما من هم به سهم خودم از نتایج این تیم ناراحتم.

وی ادامه داد: این بازی برای ما مرگ و زندگی بود اما زندگی کماکان ادامه دارد اما اگر می‌باختیم خیلی چیزها را از دست می‌دادیم بازیکنان من بازیکنان متوسطی هستند اما در این بازی به اندازه سه تیم دویدند.

یاوری با بیان اینکه من استاد نیستم، افزود: لطفاً‌ به من استاد نگویید من شاگرد هستم اما در این بازی بدون ضد فوتبال به هدف‌مان رسیدیم.

سرمربی تیم فوتبال فجر سپاسی شیراز در مورد صحنه‌ای که بازیکنان خودش را برای جلوگیری از درگیری هول می‌داد، تصریح کرد: هولی که من می‌دادم محبت‌آمیز بود و اجازه نمی‌دادم تا بازیکنان الفاظ ناشایست علیه هم به کار ببرند. عشوری و مالکی پیش از این با هم در ذوب‌آهن هم‌بازی بودند اما من با کارم مانع از درگیری آنها شدم.

وی در خصوص اینکه اگر در ابتدای فصل سرمربی ذوب‌آهن باقی می‌ماند این تیم چه نتایجی کسب می‌کرد، ادامه داد: من هیچ حس انتقامی در این بازی نداشتم اما باید این را از کسانی پرسید که میلشان با من نبود و با دیگران بود. اما کالای من خریدار دارد. من دوست داشتم در ذوب‌آهن بمانم و اگر در این تیم می‌ماندم جایگاه ذوب‌آهن در جدول رفیع می‌شد.

سرمربی تیم فوتبال فجرسپاسی در خصوص عدم همزمانی بازی تیم‌های مس و راه‌آهن با این بازی بیان داشت: من گله‌ای در این‌باره دارم که این گله می‌تواند از تاج و یا بهروان باشد حالا اگر جام حذفی دیرتر برگزار می‌شد اتفاقی نمی‌افتاد. الآن تراکتورسازی سهمیه گرفته و شاید انگیزه‌ای برای لیگ نداشته باشد.

یاوری در پایان در مورد اینکه مشکلات ذوب‌آهن چیست که این تیم به این وضعیت دچار شده گفت: من ریشه‌ای اصفهانی، سپاهانی و ذوب‌آهنی دارم و خاک و فرهنگ اصفهان را می‌شناسم. من با ذوب‌آهن در ایران سوم شدم و شاید به من هم بد کردند اما من کسی را نفرین نکردم و آنها را دعا کردم. حرف‌های زیادی است که من به زبان نمی‌آورم.